کتاب لهوف

کتاب لهوف نوشته‌ سید بن طاووس یکی از مقتل‌های معتبر و درباره رخدادهایی که به حادثه کربلا منتهی شده، است. در لهوف همچنین درباره‌ی اصل جنگ و رخدادهای بعدی آن می‌خوانیم.
کتاب لهوف که با نام اللُّهوف عَلی قَتَلی الطّفوف هم شناخته می‌شود، یکی از مورد اعتمادترین کتاب‌های مقتل در میان تمام آثار و مقاتل موجود است. از آنجایی که کتاب لهوف برای مسافرت‌ها و هنگام زیارت نوشته شده است، بسیار مختصر است. به همین خاطر، سلسله اسناد روایات حذف شده و تنها آخرین راوی یا کتاب مرجعی که روایت از آن نقل شده آمده‌است.

کتاب لهوف در چند بخش تهیه و تنظیم شده است. مقدمه‌ی لهوف شامل مطالبی در عظمت واقعه عاشورا و مقام حسین بن علی و ارزش گریه و عزاداری بر او و انگیزه نگارش کتاب است. مسلک اول: پیرامون مسائل قبل از شروع واقعه عاشورا است، مسلک اول از ولادت حسین تا وقایع روز عاشورا را شامل می‌شود. مسلک دوم: شامل وقایع روز عاشورا تا کشته شدن امام حسین است. مسلک سوم: شامل وقایع بعد از کشته شدن حسین است که از فرستادن سر کشته شدگان به کوفه شروع شده و اسارت خاندان حسین را بیان کرده و با مراجعت اسرا به مدینه به اتمام می‌رسد. پس از آن نیز حالات سجاد را در گریه بر پدرش بیان نموده‌است.

رضی الدین علی بن موسی بن طاووس، معروف به سید بن طاووس در تاریخ ۵۸۹ ه.ق در حِله، یکی از شهرهای عراق متولد شد. او از علمای شیعه و نویسندگان سده هفتم هجری است. نسب سید بن طاووس از جانب پدر به حسن بن علی و از جانب مادر به حسین بن علی می‌رسد. سید بن طاووس به خاطر کتابخانه و آثار فراوانش که دست نخورده باقی مانده و خواننده را با علایق علمای دین در اواخر دوره عباسی آشنا می‌کند معروف است. سید بن طاووس در زمان هلاکوخان، نقابت شیعیان را بر عهده داشت. او به سبب سجایای اخلاقی بسیار، تقوا و مراقبه فراوان، حالات عرفانی و کراماتش به «جمال العارفین» معروف است. او همچنین استاد بزرگانی چون علامه حلی و شیخ یوسف سدیدالدین، پدر علامه حلی بوده است.